8 de julio de 2014

Te amo como un torbellino,
como un león,
como una furia irreprimible.
Ken Follet


8 de febrero de 2014

SINGING OF THE FREEDOM
OF UTOPIC SPACE

love will be amazing
CHAMPION SOUND

9 de diciembre de 2013

Heridas de guerra

"Cuando muera el enemigo acabará la guerra."

Y empezará otra.

Y mientras,
las casas cayendo, 
los ojos llorando,
los platos vacíos
y los cementerios llenos.

Disparos que ponen banda sonora
a las noches silenciosas
en las que nadie se atreve
a echar un pie puerta afuera.
Salir y no volver
o volver para no salir.

Algunos se esconden,
otros dan la cara
y otros simplemente ven los días pasar.
Los días y los meses,
los años,
las generaciones de huérfanos de padre,
los muertos en procesión,
los pueblos heridos
de mortales heridas de guerra.

Guerra no significa paz ni cuando se gana.
Guerra es destrucción,
es maldad y es dolor.
La vergüenza del ser humano,
una evocación a la autodestrucción.
Guerra es horror.
Y guerra nunca significará paz.



6 de diciembre de 2013

"Llega un momento en la vida de cada uno en la que de repente dejas de pensar, dejas de vivir; y sólo existe el sofá, la tele, los amigos, los campeonatos de pro; y no dejas de comer basura, de fumar, de aliñar, de beber demasiado, demasiadas fiestas, demasiadas resacas.
Entonces pasa algo que te vuelve a despertar y recuerdas quién eres, qué día es hoy y dónde coño vives. Así que decides disfrazarte de responsable y ordenar un poco las cosas. Al fin y al cabo, la vida es una mierda y nosotros sólo moscas."



16 de noviembre de 2013


"No me considero una persona religiosa en el sentido habitual, pero a veces existe un aspecto religioso cuando estoy flotando. La sensibilidad aumentada en todos los ámbitos me provoca una sensación de comunidad con aquello que me rodea, tanto lo animado como lo inanimado. A veces me sobreviene una especie de percepción existencial de lo absurdo y veo con una terrible certeza las hipocresías y artificios tanto de mí mismo como de mis congéneres. Y, en otras ocasiones, se da un diferente sentido de lo absurdo, una percepción juguetona y fantasiosa. Ambos sentidos de lo absurdo pueden comunicarse, y en algunas de las subidas más satisfactorias que he tenido lo han sido gracias al intercambio de charlas, percepciones y humor. El cannabis nos aporta una consciencia que entrenamos durante toda una vida para ignorar, olvidar y desterrar de nuestras mentes"

Carl Sagan 



2 de noviembre de 2013


I think I'm dumb
or maybe just happy

19 de octubre de 2013

La ley innata

Existe, de hecho, jueces, una ley no escrita, sino innata, la cual no hemos aprendido, heredado, leído, sino que de la misma naturaleza la hemos agarrado,exprimido, apurado, ley para la que no hemos sido educados, sino hechos; y en la que no hemos sido instruidos, sino empapados.


29 de septiembre de 2013

STRANGE THINGS
COULD NEVER CHANGE MY MIND


9 de agosto de 2013

EN BUSCA Y CAPTURA

A veces siento que se me escapan las horas, que los días se hacen cortos y no me llega el tiempo para lograr algo que ni siquiera sé qué es. Supongo que todos buscamos algo en esta vida. Supongo que cada persona tienen un papel que el azar, la suerte y el destino se encargan de que lleve a cabo. Y nosotros, inocentes, luchamos contra esa fuerza del más allá que posee las riendas de nuestras vidas desde el momento en que nacimos. Quizás para sentirnos más fuertes, intentamos dirigir los pasos que dan nuestros pies, como si supiésemos en todo momento a dónde nos dirigimos. Incluso creemos tener claro cuál es ese objetivo que buscamos en la vida y lo declaramos en busca y captura. Y como era visto desde un principio, las decepciones no tardan en llegar. Nos defraudamos a nosotros mismos, nos duele, nos mata por dentro. Algunas personas malgastan todo el valioso tiempo de su vida buscando quien sabe qué, algo que ni ellos mismos tienen claro; y otras, lamentándose de no encontrarlo.
Al final, puede que lo único que tenemos que conseguir para ser felices es encontrarnos a nosotros mismos, quitar el cartel de 'se busca' y aprovechar el tiempo que nos queda.

21 de julio de 2013


Y si fuera mi vida una escalera,
me la he pasado entera
buscando el siguiente escalón,
convencido de que estás en el tejado
esperando a ver si llego yo.


4 de julio de 2013

Buscando en la basura

Absurdo,
como un domingo por la tarde,
como las balas por el aire,
como el puto despertador.

Inútil,
como los besos que no diste,
como un cuerpo que se viste
cuando me desnudo yo.

17 de junio de 2013

Mil veces

Mil veces deseamos caer al vacío con el único objetivo de despegar más deprisa. Mil veces deseamos morirnos simplemente para que se notara nuestra ausencia. Mil veces deseamos no poder hablar por no tener nada que decir. Mil veces sospechó el cielo que ese no era nuestro lugar y cien mil nos tendió la mano el infierno. Trampeamos los malos ratos como pudimos, jugamos todo por el fuego. Perdimos partidas de póker por no tener un as en la manga y perdimos personas por no saber ser humanos. Perdimos tantos momentos que es difícil recordar sin caer en la melancolía. Siempre temerosos de lo malo, olvidamos aprovechar lo bueno de esta vida. Siempre desconfiados, siempre astutos, siempre infames, siempre con rabia. Siempre pendientes de la cuenta atrás hacia la muerte. 

Mil veces han deseado los muertos estar en esta vida un rato más. No la malgastes.

17 de mayo de 2013

Día das Letras Galegas

Hoxe, 17 de maio, é (ou debería ser) un día de ledicia para Galiza. Un día para conmemorar a todos aqueles que no seu momento loitaron por nós e polo que os galegos somos hoxe en día. A sociedade, as costumes e a cultura da que gozamos actualmente é froito de rabia, de valentía e de ardor. E, posiblemente, hoxe sexa o día de pararnos a pensar se estamos a tratala como se merece. Xa non imos a loitar máis pola nosa lingua? Xa non soñamos cun futuro mellor? A indiferenza que se sinte pola rúa sobre este tema debería ser suficiente para que os que nos sentimos galegos, os que sentimos que estamos en débeda cos nosos devanceiros, alcemos a voz para facer oír a nosa vontade de dar un futuro máis glorioso á nosa terra. Esa terra que nos deu o ser. Esa terra á que nun momento lle arrincaron a vida e tivo que ver marchar á súa xente buscar fortuna fóra. Aínda hoxe lle caen as bágoas ás rías ó lembrarse dos barcos cheos de miseria partir cara América, e as praias seguen arroupando ás mulleres "viúvas dos vivos", que quedaron soas nas casas, con fame e fillos por criar. 
E os que vivimos aquí agora, os que disfrutamos da maxia desta terra, da fala, das paisaxes, das meigas que habelas hailas, do encanto das rúas de Santiago, da música, das xentes, das familias, das avoas galegas, do polbo á feira, das noites estreladas de verán, dos solpores en Fisterra, dos amenceres nas Cíes, dos castros celtas, do canón do Sil, da auga fresca dos Ancares... Nós, afortunados, non deberíamos loitar por conservar o que temos?  Aínda que só sexa por facer botar un sorriso a Rosalía, Castelao ou Pondal dende onde queira que estén: levantemos a cabeza ben alta e berremos o que outros nos queren facer calar. 


"Porque a verdadeira tradición non emana do pasado, nin está no presente, nin se alvisca no porvir; non é serva do tempo. A tradición é a alma eterna de Galiza, que vive no instinto popular e nas entrañas graníticas do noso chan. A tradición non é historia. A tradición é eternidade."



15 de mayo de 2013

Morriña de personas


"The opposite of love is indifference"

Hay un momento en la vida de todas las personas en el que nos paramos a pensar en aquellas que ya no forman parte de nosotros, que fueron mucho y pasaron a no ser nada. Y recordándolas puedes alegrarte de que se fueran, puedes entristecerte por su ausencia o puedes sentir eso que los gallegos llamamos morriña. Pero, en este caso, no morriña de nuestra tierra: morriña de personas, morriña de momentos y morriña de secretos de los que nunca nadie volverá a hablar. Y te sale una sonrisa en la cara, porque para bien o para mal, todo lo que has vivido te ha servido de algo. Para aprender o para volver a fallar, porque aunque hayas perdido, has ganado si tienes historias que contar. Dicen que lo que no te mata de hace más fuerte, y los corazones más fuertes siempre ganan. Dicen que es mejor sentir dolor que no sentir nada en absoluto y que lo contrario al amor es la indiferencia. Yo digo que siempre que hayas disfrutado de algo o de alguien no debes arrepentirte. Y digo, por encima de todo, que si lejos de esa persona eres más feliz, no dudes en que has hecho lo correcto en irte, porque quien te quiere no te hace daño, y quien te quiere no dejará que te vayas.

1 de mayo de 2013

Bendita amnesia humana

A mí no deja de sorprenderme el camaleonismo de la mente humana. Cambios, cambios, cambios. Vidas que hoy ya no se parecen a ayer y que mañana no reconocerás si te paras a pensar. Tantas ganas de todo y tantas ganas de nada. Tantas ilusiones y, en cuestión de segundos, sueños rotos. Tantos momentos, tantas sonrisas, tantos besos y tantos lloros. ¿Y qué son ahora? Recuerdos, nada más. Recuerdos que algún día olvidarás, porque todo se olvida. En una memoria ocupada por un presente cada vez más cercano, sólo queda el día a día, dónde se junta lo bueno y lo malo, lo que podía ser y no fue. Pero al fin y al cabo, esta amnesia aterradora sirve para mostrarnos el enorme futuro que tenemos por delante y, en muchos casos, para aprender a disfrutar del hoy.


28 de marzo de 2013

Las malas lenguas


"Esta canción va de todos aquellos que van avisando que una relación no va a ir bien y te lo van diciendo, te lo van diciendo, te lo van diciendo y tú no haces ni puto caso, no haces ni puto caso, no haces ni puto caso. Tenían razón, ya se sabe, pero tienes que saborear las partes buenas. Se llama Las malas lenguas"
Santi Balmes

LAS MALAS LENGUAS - LOVE OF LESBIAN


Don't you come back no more


A veces
muchos
deberíamos plantearnos
"salir a la calle y no volver nunca más"

  Now baby, listen baby, don't-a treat me this-a way  

1 de marzo de 2013

  A VECES PIENSO
QUE EN EL MUNDO REAL HAY TRES BANDOS:


UNOS QUE VIVEN
Y OTROS QUE LO INTENTAN

LOS TERCEROS SÓLO SUEÑAN


Me gustas cuando callas

Me gustas cuando callas porque estás como ausente,
y me oyes desde lejos, y mi voz no te toca.
Parece que los ojos se te hubieran volado,
y parece que un beso te cerrara la boca.

Como todas las cosas están llenas de mi alma
emerges de las cosas, llena del alma mía.
Mariposa de sueño, te pareces a mi alma
y te pareces a la palabra melancolía.

Me gustas cuando callas y estás como distante.
Y estás como quejándote, mariposa en arrullo.
Y me oyes desde lejos, y mi voz no te alcanza,
déjame que me calle con el silencio tuyo.

Déjame que te hable también con tu silencio
claro como una lámpara, simple como un anillo.
Eres como la noche, callada y constelada.
Tu silencio es de estrella, tan lejano y sencillo.

Me gustas cuando callas porque estás como ausente.
Distante y dolorosa como si hubieras muerto.
Una palabra entonces, una sonrisa bastan.
Y estoy alegre, alegre de que no sea cierto.

                                             Pablo Neruda


19 de febrero de 2013

¿QUE CÓMO ES MI VIDA SIN TI?
                             ¡PUES SIN TI SÍ QUE ES VIDA!